شیوع پلی نوروپاتی محیطی در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ شهرستان دنا، ۱۳۸۳

چکیده: مقدمه و هدف: دیابت شیرین شایع ترین بیماری متابولیک انسان است که از شیوع 1 تـا 4 درصد برخوردار است. یکی از عوارض مزمن آن پلی نوروپاتی محیطی می باشد کـــه شیـــوع دقیق جهانی آن نا مشخص می باشد و از 5 تا 66 درصد گــــزارش شده است. هدف از این پژوهش تعیین شیوع پلی نوروپاتی محیطــــی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 می باشد. مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی ـ مقطعی می باشد که بر روی 40 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه کننده به مراکز بهداشتی ـ درمانی شهرستـــان دنا در استان کهگیلویه و بویراحمد ســــال 1383 انجام گرفت. نمونه گیری به صورت تصادفی و ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بود. پس از گرفتن شرح حال و انجام معاینه بالینی از بیمــــاران نوار عصب و عضله گرفته شد. داده های گردآوری شده با نـــرم افزارspss و آزمــــون مجذورکای و دقیق فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: شیوع دیابت در مناطق شهری و روستایی به ترتیب؛ 1 و 8/0 درصد بــــرآورد شد. شیوع نوروپاتی 5/52 درصد برآورد شد که 5/17 درصد پلی نوروپاتی محیطی، 5/22 درصد سندرم تونل کارپ و 5/12 درصد همزمان هر دو را داشتند. نتایج دیگر نشان داد کـــــه پلی نوروپاتی انتهایی قرینه حسـی ـ حرکتی شایع ترین پلی نوروپاتی و سنــــدرم تــــونل کارپ شایع ترین مونونوروپاتی می باشد. همچنین ارتباط آمــــــاری معنی داری بیـــن پلی نوروپاتی محیطـــی بــــا جنس، سن، مدت دیابت، رتینوپاتی، نفروپاتی، سطح قند خـــون ناشتا و بیمـاری زمینه ای وجود نداشت، ولی بین مونونوروپاتی(سندرم تونل کار‍‍پ) بـــا سطح گلوکز خون ناشتا رابطه معنی داری وجود داشت. نتیجه گیری: دیابت نوع 2 باعث شیوع بالای نوروپاتی( پلی نوروپاتی محیطی و مونونوروپاتی) می شود که ارتباطی با زمان دیابت، رتینوپاتی، نفروپاتی، جنس و بیمــــاری زمینه ای ندارد. به نظر می رسد با افزایش آگاهی مردم بتوان دیابت را در مراحــل اولیه تشخیص داد و از عوارض آن کاست. واژه های کلیدی : دیابت نوع 2، پلی نوروپاتی محیطی، شیوع